Waarom mag een hoestbonbon een medische claim maken?

Medische claims zijn verboden voor levensmiddelen

Iedereen die met wet- en regelgeving voor levensmiddelen werkt, weet dat medische claims voor deze producten niet zijn toegestaan. Dat staat onder andere duidelijk vastgelegd in artikel 7, lid 3 van de “FIC” (Food Information to Consumers, Verordening (EU) 1169/2011). Daar staat namelijk:

“(…) de voedselinformatie van levensmiddelen mag geen eigenschappen toeschrijven inzake het voorkómen, behandelen of genezen van een menselijke ziekte, noch toespelingen maken op dergelijke eigenschappen.”

In normale taal betekent deze zin dat je geen medische claims voor levensmiddelen mag maken. Je mag er ook niet naar hinten of (subtiele) verwijzingen maken. Als adverteerder doe je er daarom goed aan om ver weg te blijven van claims als “ondersteunt bij griep” of “helpt bij herstel van hoest” op je voedingssupplement of pak sinaasappelsap. Ook subtielere suggesties zoals iemand zijn neus laten snuiten in een TV-commercial, moeten vermeden worden. Dergelijke medische claims kunnen namelijk flinke boetes opleveren.

Waarom ligt er dan hoestsnoep in het schap?

Hoe kan het dan dat er hoestbonbons zonder blikken of blozen in het snoepschap liggen? “Hoest” is immers een duidelijke verwijzing naar (een symptoom van) een ziekte. Die medische claim mogen we dus niet gebruiken in een productnaam van een levensmiddel. Toch?

Het “geheim” zit ‘m in Verordening (EU) 2019/343. Daarin is een lijst opgenomen van toegestane “generieke omschrijvingen” die eigenlijk uitgelegd zouden kunnen worden als een gezondheids- of medische claim, maar die toch gebruikt mogen worden omdat ze traditioneel gezien al lang gebruikt worden om een bepaalde groep producten mee aan te duiden.

Wat mag er precies?

De Europese Commissie heeft maar voor een paar benamingen een uitzondering gemaakt. In Nederland zijn dat de volgende namen:

  • Hoestbonbon

    Deze naam mag gebruikt worden voor snoepgoed op basis van suikers (of andere zoetstoffen). Daarnaast moet het snoep extracten van kruiden, fruit of andere plantaardige stoffen, honing of mout bevatten.

  • Keelpastille

    Ook deze aanduiding is toegestaan voor snoepgoed op basis van suikers (of andere zoetstoffen). Daarnaast moet het snoep extracten van kruiden, fruit of andere plantaardige stoffen, honing of mout bevatten.

  • Tonic

    Tonic werd vroeger gebruikt als medicijn tegen malaria. Ondertussen hebben de meeste mensen deze medische associatie al lang niet meer met het drankje. De naam “tonic” mag dan ook gebruikt worden voor niet-alcoholische koolzuurhoudende drank met de bitterstof kinine.

Pas het strikt toe

Let wel op: ga letterlijk om met de uitzonderingen die zijn gemaakt. Ze gelden echt alleen voor de genoemde namen. Ga er dus niet zelf nog creatief mee aan de slag. Ondanks de uitzondering voor “hoestbonbon”, is “hoestdrank” bijvoorbeeld nog steeds een verboden medische claim voor een levensmiddel. Alleen geregistreerde geneesmiddelen en medische hulpmiddelen mogen deze naam dragen.

De uitzonderingen gelden overigens lang niet altijd voor alle Europese lidstaten. Slechts vijf andere landen mogen sommig snoepgoed in hun taal een hoestbonbon noemen. En in Oostenrijk is het dan weer wel toegestaan om bepaalde levensmiddelen hoestdrank (“hustensirup”) te noemen. Goed opletten dus.

Vorige
Vorige

Hoe een feit een verboden claim kan zijn